Hiszpańska Dirección General de Derechos de los Animales, powstała w styczniu 2020, jest organem wykonawczym hiszpańskiego Ministerstwa Praw Społecznych i Agendy 2030, odpowiedzialnym za politykę rządu w odniesieniu do praw zwierząt i ich dobrostanu.

Została powołana do życia ustawą (real decreto 452/2020) z 10 marca 2020 r., zgodnie z której treścią ma ona na celu promowanie ochrony zwierząt, koordynację strategii ochrony zwierząt w administracji publicznej, a także dostosowanie hiszpańskiego prawa do prawodawstwa europejskiego. Dyrekcja ma odpowiadać za cele, jakie w zakresie praw zwierząt wypełniać ma Podsekretariat Praw Społecznych i Agendy 2030 (Subsecretaría de Derechos Sociales y Agenda 2030).

Jakie więc funkcje pełni Generalna Dyrekcja Praw Zwierząt?

• Sporządzanie strategii i polityk w zakresie ochrony praw zwierząt;
• Promowanie wszelkich środków w celu włączenia ochrony praw zwierząt do systemu prawnego;
• Upowszechnianie wśród społeczeństwa znajomości i szacunku do praw zwierząt i ich ochrony;
• Współpraca m.in. ze wspólnotami autonomicznymi, administracją publiczną i podmiotami społecznymi w celu sprawienia, że prawa zwierząt i ochrona zwierząt są szeroko uznawane i szanowane;
• Współpraca z innymi podmiotami publicznymi i prywatnymi, krajowymi i międzynarodowymi w sprawach praw zwierząt i ich ochrony.

Dyrektorem Generalnym Praw Zwierząt został ustanowiony Sergio Antonio García Torres.

W praktyce Dyrekcja Generalna Praw Zwierząt zajmuje się m.in. tworzeniem projektów ustaw, w tym hiszpańskiej ustawy o ochronie i prawach zwierząt i ustawy o rejestrze zwierząt (SERPA), prowadzi kampanie społeczne przeciwko porzucaniu zwierząt i promowaniu opieki nad koloniami wolno żyjących kotów, a także koordynuje projekt VIOPET, polegający na udzielaniu pomocy ofiarom przemocy domowej i ich zwierzętom.

W Polsce brak podobnego organu – istnieje jedynie funkcja pełnomocnika ds. ochrony zwierząt, działającego przy Ministrze Rolnictwa i Rozwoju Wsi, do którego zadań należy m.in.: 

• opiniowanie projektów aktów prawnych w zakresie ochrony zwierząt oraz dobrostanu zwierząt, a także analiza, ocena i monitorowanie już funkcjonujących w tym zakresie przepisów;
• identyfikowanie najważniejszych problemów w sferze, za którą odpowiada oraz przedstawianie propozycji ich rozwiązania.
• współpraca z organizacjami społecznymi, organizacjami zrzeszającymi rolników i hodowców zwierząt oraz z jednostkami samorządu terytorialnego
• promowanie pozytywnych zachowań wobec zwierząt.

Zastanowić można byłoby się nad powołaniem do życia polskiego odpowiednika Generalnego Dyrektora Ochrony Zwierząt, będącego organem niezależnym i o szerszych kompetencjach niż pełnomocnik. Pierwowzorem mógłby zostać przy tym urząd Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, będący obecnie „odpowiedzialny” za zwierzęta, jedynie w okrojonym zakresie, w jakim są one objęte którąś z form ochrony przyrody.